-
1 pogranicz|e
n (G pl pograniczy) 1. (obszar przy granicy) borderland, marches- pogranicze Polski i Niemiec a. polsko-niemieckie the borderland between Poland and Germany- na pograniczu in the borderland, in the marches2. przen. pogranicze czegoś i czegoś the border(line) between sth and sth- książka z pogranicza historii i antropologii a book which combines the disciplines of history and anthropology- dziwny stan na pograniczu zachwytu i przerażenia a strange state between fascination and fear- grać na pograniczu faulu to play an aggressive game- doświadczenia na pograniczu mistyki experiences verging on the mysticalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogranicz|e
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
